Oğlumun kolu çıktı. Ve anne olmak ne imiş bu sefer çok derinden yaşadım. Düşünün ki 1,5 yaşında bir minik, eliyle öbür elini tutuyor ve ağlıyor...gözlerinizin taa içine bakarak... anne ne olur birşey yap canım çok acıyor... kolum acıyor...hadi sen annemsin birşey yap...diye bakıyor. O bir dakika yerinde duramayan canavar, göğsüme yaslanmış kuzu gibi yatıyor. kıpırdamadan...kıpırdatsanız ağlamaya başlıyor... İçim söküldü diye bir tabir kullanmak istiyorum. Durumu benim açımdan en iyi özetleyen bu sanırım...içim söküldü...
Oğlum parkta düşmüş. O anda anlaşılmamış ama eve gelince rahatsızlığı artmış ve beni aradılar. Koştum geldim. Hemen atladık evin yakınındaki devlet hastanesine gittik. Saat 18.30. Nöbetçi çocuk doktoru, namı diğer dingil bey, kolu aldı evirdi çevirdi, oğlum bu arada bağırıyor haliyle, ve birşeyi yok dedi... nefretimi kusmak istiyorum klavyeye...birşeyi yok dedi... çocuğun kolunun çıkık olduğunu anlamak için bir doktor olmak sanırım yeterlidir. Ama siz yakındaki kemik hastanesine götürün dedi. İyi fikirdi, aldık gittik. Ordaki iki doktor da 2 defa röntgen çekilip (çıkık röntgende her zaman da görünmezmiş) oğlumun kolunu oğlum katılıncaya kadar büktükten sonra ve bu işlemi 4 kez tekrarladıktan sonra hadi siz eve gidin sabah aynıysa gelin diye bizi yolladılar. . Bunlar da kemik doktoru, önemli zat'lar...
Eve geldik, bir tavsiyeyle bir doktoru aradık. Bizi sabah 8de Amerikan Hastanesi'ne çağırdı. Gece başında yattım. Her inlemesinde pozisyonunu değiştirdim, saçını okşadım. Küçük bebeğim diye sevdim...
Sabah koşarak gittik. Doktor kolu tuttu, önce hafifçe çevirdi, dirsekten bastırarak yavaşça kıvırırken 'oturduuu' dedi...
Bu kadar mıymış???
Yine katılmaktan dudakları morarmayacak mı yani?
Oğlum o saniye kolunu kaldırdı ve hayata döndü...
Uğur Dündarvari programlarda hastane köşelerinde rezil edilen, canları burunlarından getirilen insanları görürüz ya, hayatın kendisi işte o... Hastanelerimizin durumu, hayat standartlarımız içler acısı. Beklentiler de buna göre, başına gelen o gün konuşuyor, sonra unutmayı yeğliyor.
Bebeklerinizi giydirirken, elinden tutup yürürken tökezlediğinde çekerken, giydirirken kaçmaya kalkınca cebelleşirken...çooook ama çook dikkatli olunuz... ana yüreğiniz ağlıyor sonra...
20 yorum:
çok geçmiş olsun
Cok gecmis olsun.
çook geçmiş olsun
bir daha yaşanmaması dileğiyle
sevgiler
kulpsuz
Çok üzüldüm.Daha beterinden saklasın Allah.Çok geçmiş olsun.
geçmiş olsun.bende buna benzer bisey yasamıstım hislerinizi anlıyorum.bu bıdıklar böyle malesef iki saniye gözden ayırmamak gerekiyorama şimdi iyi olmasına çok sevindim
Bende oğlumun boynu tutulduğunda aynı şeyleri yaşamıştım. Kayınvalidemlerdeydi bende evi temizliyordum. Gel dediler Bora sürekli ağlıyor. Daha 1 yaşındaydı. Gittim ağlamaktan helak olmuş beni görünce biran gözleri parladı. Daha kucağıma alırken acıdan kollarımı sıktı. Yere koyarken boynunda sorun var dedim. Yok canım bu kadar bebeğin boynumu tutulur dediler. Ben emindim doktoru aradık evet tutulur ve yapılacak bir şey yok dendi. Mucize ilaç Calpol verin dedi.Tam 24 saat yanında yattım . Onun ağlamalarıyla bende ağladım ama geçti Allaha sükür yani bunları neden yazdım. Dikkat edin anneler araba koltuklarında uyuyor bu haşereler kış olduğu için arabanın içindede tutuluyor boyunlar.
Çok geçmiş olsun
Okurken bile fena oldum.Çoook geçmiş olsun..
Yummy'cim, Cok gecmis olsun, hem oglusa hem de sana... Bir daha boyle seyler gelmesin basiniza. O kadar iyi anliyorum ki seni. Bir gercek daha var ki o da duse kalka buyuyecekleri... Acisiz, sizisin buyusun hepsi.
Sevgiyle, gunnur
çok ama çok geçmiş olsun..içim sızladı okurken..
Cok ama cok gecmis olsun, $ebo'nun dedigi gibi icim gitti resmen okurken... Evet ne yazikki hastahaneler boyle, ama biz millet olarak 4 duvar arasinda sikayet ettigimiz surece hic bisey degismiyeck... Kesinlikle biseyler yapilmali...
ah canım çok geçmiş olsun..
cok gecmi$ olsun.
~Serra
hiiiiiii, agladim yazinin sonunda allah kahretsin bu herifleri.
Canim benim cok gecmis olsun ona da sana da.
arkadaşlarım hepinize cok cok tesekkur ediyorum! sicak desteginiz, hissettiginiz icin... opuyorum hepinizi...
inanın okuduğumda gözlerim doldu.Ben yeni anne oldum sayılır ama duygularım anne olunca o kadar yoğunlaştı ki özellikle bebekler ve cocuklar hususunda.Artık haberleri izleyemez oldum.ÇOK ÇOK geçmiş olsun Allah beterinden saklasın.
Canım yaa 51 günlük annelik duysununu yaşayan biri oalrak üzüntüü paylaşıyorum Çok geçmiş olsun .. duacınızım
Yummy'cigim,
Inan okudum senin kadar benim de yuregim sokuldu, hic gormedigim halde yavrusunun gozyaslari beni de kavurdu dersem inanir misin?
Allah daha beterini gostermesin ve bir daha sizi o hastane yollarina dusurmesin. Cok opuyorum hepinizi.
Cok cok cok gecmis olsun. berbat bir durum evladın canının yandıgını bilmek. bir daha olmasın oyle seyler insallah :(
NEhir de kresde ilk yılı oldugundan surekli hasta ve bizim de orta kulak iltihabı sıkıntımız var. anlatsam satırlar yetmez. habire nuksediyor. ve ben cocugumu antibiyotiklere ve agrıkesicilere boguyorum (elbette dr'lar esliginde) . benim de canım acıyor yani yummy.
uzun zamandır gelemiyordum sana. aslında neredeyse hicbir bloga. biliyorsun artık calısıyorum ve gecis donemini yeni yeni atlatıyorum. ama ben seni ozlemisim....
Yummy, oglun nasil simdi?
8 yaşındanyke iki ön kol kemiğim kırıldı. Ailem güvendikleri kırıkçıya götürünce ve doktorların özensiz davranarak ilk amaliyatımı stajyer doktora yaptırması nedeniyle 8-9 yaşalarımda 2 sefer ameliyat olmak daha olmak zorunda kaldım. Annem biz kapıda bekliyoruz ameliyatıkim yapar nasıl bilebiliriz diyordu.
Kolumun kısalabilme ihtimali doğdu. Gerekli şantaj yapılıp, gazetelere haber veririz tehdidiyle sorumlulukları üstlendiler. Baş hekim düzeltti kolumu, o yaşadıklarımızı hiç unutamıyorum.
Allahtan hatırlamayacak. Acil şifalar diliyorum.
Yorum Gönder